Highway 1 - Reisverslag uit Santa Barbara, Verenigde Staten van Joyce - WaarBenJij.nu Highway 1 - Reisverslag uit Santa Barbara, Verenigde Staten van Joyce - WaarBenJij.nu

Highway 1

Blijf op de hoogte en volg Joyce

26 Juli 2014 | Verenigde Staten, Santa Barbara

De eerste drie dagen met de camper zitten erop. Met de taxi van "rayray" reden we naar Cruise America, waar we onze camper moesten ophalen. De chauffeur was heel aardig; hij heeft aangeboden ons weer op te halen als we onze camper terug brengen en we kunnen hem altijd bellen als we pech of iets dergelijks hebben.. fijn! Eenmaal uit de taxi liepen we het kantoor binnen, waar we in de rij moesten aansluiten. Natuurlijk stonden er, tot onze grote ergernis, weer Nederlanders voor ons. Het "inchecken" ging vrij snel. Door een aardige meneer werd ons onze camper aangewezen. Hij legde alles uit en was erg enthousiast. Wat hij zich wel afvroeg, was waar onze mannen waren... "Nee meneer, wij hebben geen man. Wij zijn alleen op reis, lekker rustig!". Ineens zag ik het: een aux kabel! Wat waren we (en dan vooral Meike) blij! We konden onze eigen offline afspeellijsten op Spotify beluisteren! Nadat alles was uitgelegd konden we de camper inpakken met onze spullen, waarna we de koffers naar het kantoor konden brengen waar deze worden opgeslagen tot we weer terug komen. Er waren trouwens ook nog Fransen die hun camper terugbrachten die dag. Zij gaven ons al hun overgebleven eten, erg fijn!!

En toen konden we gaan rijden! Planning: tanken, boodschappen doen en naar de Walmart. We kregen een routebeschrijving mee en alles was om de hoek te vinden. Maar zo gemakkelijk leek dat nog niet. De Walmart was zo gevonden, maar het tankstation was voor ons in geen wegen of velden te vinden. Bij de Walmart hebben we nog wat extra glazen gekocht, een tafeltje en hebben we boodschappen gedaan. Daarna toch maar weer terug gereden om het tankstation te vinden. Wat bleek, we waren er de "heenweg" gewoon langsheen gereden.
Goed, we konden tanken.. maar hoe doe je dat in Amerika?? De meneer van Cruise America had ons verteld dat we het propaan moesten uitdraaien, maar deze bleek zo strak aangedraaid te zijn dat ons dat niet lukte. Gelukkig was er, na een paar mensen vragen, een meneer die ons wilde helpen. We zaten met allerlei vragen: welke benzine hebben we nodig, moeten we eerst betalen of later, waarom is er maar 1 slang? Nadat alle vragen waren beantwoord konden we eindelijk tanken. Maar liefst 106 dollar ging er in de tank. Hij was vol, nu konden we beginnen met rijden.

's Ochtends hadden we nog geen idee gehad van waar we onze eerste stop zouden maken, maar gedurende de de dag hadden we besloten dat dit Santa Cruz zou zijn. Niet te ver rijden gelijk de eerste dag. Meike mocht beginnen met rijden en dit was al gelijk een hele opgave. Door de bergen, terwijl we nog niet eens wisten hoe alles precies werkte hoe hard je mocht rijden, etc. Een eindje voor onze bestemming eindigde we in de file wat ervoor zorgde dat we even een rustmomentje hadden en de camper goed konden aanvoelen. We reden naar een KOA. Hier was gelukkig nog plek vrij. Nadat we onze camper hadden neergezet kwam er al snel een grote camper naast ons staan. Er stapte een meneer uit die mij vriendelijk begroette met een "hello"! Ik groette terug in het Engels. Even later begon hij met zijn kinderen te praten en kwam ik erachter dat het Nederlanders waren. Meike en ik besloten een praatje te maken met de meneer en hij wilde ons graag helpen. We kregen een kaart waar campgrounds op stonden aangegeven en hij gaf ons allerlei tips over de routes die hij had gereden.
Tijd voor ons avondeten, mac and cheese. In de Walmart leek ons dit heel lekker, maar na het klaargemaakt te hebben zag het er niet alleen vies uit, het rook ook vies en het smaakte ook niet al te lekker. Dan maar een lading ketchup er overheen, we moesten toch wat eten. Na het eten hebben we de kaart erbij gepakt en zijn we gaan kijken wat we de volgende dag zouden willen doen, Highway 1 was één ding wat zeker was. Deze lag op de route naar elke volgende bestemming en we zouden onderweg wel kijken waar we zouden stoppen.
Omdat we best moe waren gingen we vrij snel naar bed. Het bed lag best redelijk, maar 's nachts bleek het erg koud te zijn. Ik werd er wakker van en kon niet meer slapen. Maarja, van waar ik lag kon ik niet bij het extra dekentje. Na een half uur kwam ik erachter dat Meike het dekentje al had gepakt en kon ik er bij onder gaan liggen, dit scheelde heel veel.
We waren vroeg wakker en besloten op te staan en te ontbijten. Als ontbijt hadden we koffie, verse sinaasappelsap en bagels met pindakaas, best oké. Nog even een douche genomen om vervolgens uit te checken en weg te rijden.

Op naar Highway 1. Deze weg is zo mooi, dat ik nauwelijks weet met welke woorden ik dit moet gaan beschrijven. Ik was vandaag gaan rijden en in eerste instantie was de weg lang zo bijzonder nog niet. Tot dat ineens de zee en de bergen opdoken. Wauw, wat was dit mooi!! Langs de snelweg waren steeds punten waar je kon stoppen om even van het uitzicht te genieten. Dit hebben we dan ook vaak gedaan, zodat ook de bestuurder het prachtige landschap in zich op kon nemen. Na iedere bocht dook er weer een fantastisch uitzicht op, wat het telkens waard was om op een ansichtkaart te staan. De bijrijder had steeds de camera in haar hand, zodat er veel foto's gemaakt konden worden. En dat hebben we gedaan, meer dan 600 foto's hebben we deze dag gemaakt. De foto's zijn heel mooi geworden, maar konden we maar vastleggen wat we met onze eigen ogen hadden gezien. Ook al is de foto nog zo mooi, in het echt is het minstens 1000 keer mooier. Waarmee ik eigenlijk wil zeggen: dit is zeker een aanrader! Ga erheen en bekijk het zelf, het bezorgt je kippenvel, je weet niet wat je ziet!!

Rond een uurtje of 2 reden we Big Sur binnen. We besloten hier wat te gaan drinken. We hadden een mooie plek uitgekozen. Bij het restaurant lag een beekje waar stoeltjes in stonden. Daar zijn we dus ook gaan zitten; schoenen uit en met onze voetjes in het water! Ook hier zaten we weer bij een Amerikaans stel. We raakten aan de praat over van alles en nog wat. Ze bleven maar enthousiast praten en hielden niet op. Na ongeveer 1,5 uur hebben we toch maar gezegd dat we weer weg moesten. We zochten Wifi op, zodat we konden kijken waar onze volgende stop zou zijn. Meike wilde graag naar een wijn 'iets', ik weet niet meer precies hoe het heet. Ze had het ingetypt op google maps, zodat we de route hadden. Bijna aangekomen bleek dat we de verkeerde plaats hadden ingetypt. We gingen naar een Ranch waar we paard konden rijden. Het zag er erg donker en duister uit en iets eerder hadden we een RV campground gezien, dus besloten we terug te rijden. Het was ondertussen al best laat (9 uur??_ en alles bleek vol. We pakten onze gids erbij en zochten een KOA op, daar moest wel plek zijn. Eenmaal bij de KOA bleek er niemand meer te zijn om mensen in te checken en op een groot bord stond dat alles vol zat en dat je er ook niet meer zonder te reserveren op kon. Wat nu????? Een nachtje doorhalen of toch maar een hotel? We besloten voor het laatste te kiezen en het maakte ons niet zoveel uit wat het zou kosten.

We reden naar Avilla Beach. Het eerste wat we tegen kwamen was een resort/lighthouse. Ik liep naar binnen om te vragen en ze hadden nog plek. Meike parkeerde onze camper en we pakten onze spullen. Beide waren we moe en dus sneller geïrriteerd... We liepen naar boven naar onze kamer. Tenminste, dit dachten we. Het bleek een soort van appartement te zijn. Het had een woonkamer met tv, een slaapkamer met 2 queensize bedden + tv, een badkamer met 2 wastafels en een balkon. Dit was wel erg groot en eigenlijk ook wel duur, maar we moesten wat. We hebben in ieder geval heerlijk geslapen!!
's Ochtends nog even ontbeten (onze eigen wafels gemaakt) en gekeken waar we heen wilden. We zouden campgrounds gaan bellen om te reserveren. Echter moet je dit 2 dagen van te voren doen. Voor zondag hebben we dus maar gelijk gereserveerd in Malibu. Voor vandaag en morgen moesten we dus weer gewoon gaan rijden en maar kijken of er plek was.

We besloten net voorbij Santa Barbara te gaan kijken. Het rijden ging makkelijk en weer reden we zonder verkeerd te rijden naar onze bestemming. Maar ook hier was weer geen plek. Camper aan de kant en bellen maar. Yes ik had een plek voor vannacht kunnen reserveren, maar voor morgen hadden ze niets. We reden erheen en toen we wilden inchecken zei de mevrouw "Jullie zochten toch ook nog iets voor morgen, want er heeft net iemand afgebeld"! Meike en ik deden bijna een vreugdedansje, wat waren we blij!

We hebben een mooie plek, vanwaar we naar het strand kunnen lopen. Vandaag hebben we aan het zwembad gelegen en nu zitten we aan ons 'kampvuurtje'. Morgen gaan we het strand bezoeken en de andere opties bekijken (misschien wel kajakken?!). Inmiddels is het donker en moeten we hier wel oppassen voor slangen en wolven!! Gelukkig nog niets gespot!

De Wifi op de campgrounds is niet al te best, maar ik probeer weer te schrijven als ik kan!

Liefs

  • 26 Juli 2014 - 08:55

    Ineke:

    Wow Joyce, want een ervaringen in die eerste week!
    Heel veel plezier! Ik kijk uit naar het volgende verslag!!!

  • 26 Juli 2014 - 09:55

    Yvonne:

    Ha heldinnen in een camper! Geniet van al het uitzoeken en van de uitzichten :) kan me voorstellen dat het adembenemend is kus!

  • 26 Juli 2014 - 13:24

    Kitty:

    Leuk verhaal !! XXX mam

  • 27 Juli 2014 - 20:42

    Gerda:

    He avonturiers, met bewondering volgen wij jullie verslagen. Knap zoals jullie het doen. Het word straks een duur fotoboek met de hoeveelheid foto´s.
    Geniet vooral en wij genieten van jullie verslagen.
    Groetjes Jurjen, Gerda en Sven en natuurlijk abe ha ha ha

  • 28 Juli 2014 - 09:00

    Kim:

    Wat ontzettend leuk dat je ons allemaal zo op de hoogte houdt !
    Ik lees met heel veel plezier mee !

    Groetjes,
    Kim

  • 04 Augustus 2014 - 23:30

    Michel:

    Hooiiii, of moet ik howdy zeggen.
    Al een mooi avontuur erop zitten zo te lezen. Gaaf!! Hoe gaat het met het engels? Kan je ze goed verstaan in die buurten of wordt er veel geknauwd? Groetjes aan meike en veel plezier nog samen.

    Liefs,
    Michel

  • 04 Augustus 2014 - 23:30

    Michel:

    Hooiiii, of moet ik howdy zeggen.
    Al een mooi avontuur erop zitten zo te lezen. Gaaf!! Hoe gaat het met het engels? Kan je ze goed verstaan in die buurten of wordt er veel geknauwd? Groetjes aan meike en veel plezier nog samen.

    Liefs,
    Michel

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Santa Barbara

Joyce

Actief sinds 14 Juli 2014
Verslag gelezen: 155
Totaal aantal bezoekers 1582

Voorgaande reizen:

21 Juli 2014 - 22 Augustus 2014

Amerika

Landen bezocht: