Een geweldige trip!!

Daar ben ik weer! Inmiddels zijn we al 2 weken onderweg en ik moet zeggen dat de tijd best snel gaat. Zo snel dat we al een aantal keren hebben gedacht in tijdnood te zitten, maar daar kom ik later wel op terug.

De laatste keer dat ik schreef zaten we aan ons eigen kampvuurtje op de camping “Ocean Mesa”. De volgende ochtend bedachten we dat het handig was om eerst te gaan tanken en boodschappen te gaan doen. Ik liep naar de receptie om te vragen waar we terecht konden en het was best dichtbij. In de supermarkt hebben we onze ogen uitgekeken, het was super groot!! Echter hadden we de grootste fout ooit gemaakt door niet eerst te eten. We kwamen binnen op de groente en fruit afdeling en ik heb nog nooit zoveel lekker eten gezien. Daar gingen we: kersen, druiven, sla, komkommer, citroenen, perziken, etc. Alleen maar lekkere dingen! Maar toen moesten we de rest van de supermarkt nog, we liepen alle paden af en er waren zo enorm veel dingen. Onze kar werd steeds voller en voller en toen we bij de kassa aankwamen bleken we maar liefst $200 te hebben gespendeerd. Beetje veel, maar tot nu toe hebben we eigenlijk nauwelijks meer boodschappen gedaan. De koelkast is nog steeds redelijk vol.
Toen we terug kwamen op de camping hebben we ons omgekleed en zijn we naar het strand gegaan. Iedereen had tentjes mee en daar lagen wij… Juist, handdoekje mee en een flesje water, dat was het! Gelukkig was er wel een hele mooie lifeguard te zien. Jeetje, wat had die man een fantastisch, enorm goed afgetraind lichaam. Maar dat terzijde! ’s Avonds weer een kampvuurtje gemaakt, onze eigen hamburgers erop gebakken, salade gemaakt, stokbroodje kruidenboter, drankjes erbij, kortom: een geslaagde avond.

Tot zover de luxe campground, want nu gaan we richting “Malibu Creek State Park”. Eerst nog even een tussenstop maken in Santa Barbara. Een ontzettend leuk stadje. We hebben gewinkeld, maar de maten snappen we nog steeds niet. Nieuwe slippers? Gewoon 3 paar pakken en passen en kijken of ze groter of kleiner moeten. Kleding? Een broekje in maat S komt tot mijn knieën en nee, een maat M staat ook niet echt geweldig. Maar we zijn geslaagd, tenminste, we hebben wat dingetjes gekocht.
Het was behoorlijk warm die dag, dus was het tijd voor verkoeling. We besloten een ijsje te halen. We konden kiezen uit enorm veel smaken dus we namen beide eentje die ze al zelf hadden bedacht. We zeiden nog: “doe maar een kleintje”… Nou dan krijg je dus een enorm ijsje! Het grootste ijsje wat ik ooit heb gegeten en hij was nog mega lekker ook!

Op naar Malibu!! Trouwens, we rijden nog steeds zonder TomTom, we gebruiken alleen een kaart en we rijden eigenlijk nooit verkeerd. Ons idee: als we verkeerd rijden komen we vast iets héél moois tegen. Vandaag was de dag. We gingen iets te vroeg rechts, waardoor we door de bergen reden en een enorm mooi uitzicht hadden. Helaas was halverwege de batterij van de camera op, maar we hebben genoeg mooie foto’s. Rond 19.00 uur kwamen we op het State park aan. Midden in de bergen zonder hook-up, dus geen aansluiting voor elektriciteit of water. Al een tijdje moesten we nodig plassen, maar de “restrooms” waren enorm smerig! Niets om de bril mee te bedekken, dus we moesten hangen! ;) Daarna opnieuw een broodje hamburger gemaakt, die overigens weer heerlijk smaakte!! En wat doe je hier ’s avonds? Een kampvuurtje maken! We hadden genoeg hout, maar geen fire starter, dus we moesten het doen met….. uhm… “pleh”. Het hout aansteken? Dat had onze collega’s laatst ook gedaan. Nooit doen! Ik heb mijn vinger verbrand. Karton gebruiken? Lucifers? Niets leek te werken, tot we droog gras gingen gebruiken, hij deed het! YES. Daar zaten we dan, Meike kon haar draai niet vinden en toen ze eenmaal lekker zat viel ze in slaap. Ja hoor, hadden we eindelijk een vuurtje, viel Meike in slaap, ging ze vroeg naar bed en moest ik wachten tot vuur uit ging! Oh, vergeet ik bijna nog meer leuke dingen. We hebben eekhoorntjes gezien en er kwam een mevrouw langs van het park met een slang genaamd King Richard. En, en, en… we mochten ‘m aaien!! Wiehoee!!

Na Malibu zouden we naar een prachtig aangeschreven campground gaan in Newport, vlak voorbij LA. Het klopt, het “meer” was prachtig, maar de rest was verschrikkelijk. Alles had lampjes; campers, fietsen, schoenen, steps, noem het maar op. Daarnaast moesten we 5 minuten lopen naar de ingang en de wasruimte. Alles was afvalt en de campers stonden echt enorm dicht op elkaar. We moesten de spiegel van de camper inklappen, omdat we anders niet aan onze picknicktafel konden zitten. Al snel verveelden we ons en wilden we gaan douchen, tot een klein jongetje ging fietsen en we besloten een praatje met zijn vader te maken. Halverwege het gesprek kwam er een vrouw op ons afgelopen. Ze had een bikini aan met een vestje er overheen, aan haar broekje zat een enorm mes. Ze vroeg ons of we uit Duitsland kwamen, want ze herkende ons accent. “No, we’re from Holland”. Ah! Ze had een Nederlandse buurman “Phil” die we zeker eens moesten ontmoeten. Ze bleef maar praten en praten en voor we het wisten zaten we ’s avonds met haar (ong. 35), haar man (59) en hun 3 (vervelende) kleinkinderen om het kampvuur. Hier werd ons Engels zeker op de proef gesteld. We hebben hele gesprekken met ze gevoerd over politiek en ons zorgsysteem. Leg maar eens in het Nederlands uit hoe onze tweede kamer etc. werkt.
De volgende dag zijn we walvissen gaan spotten vanuit Balboa Island. Een hele happening, op een boot die enorm wiebelde, maar we hebben een walvis gezien. Of eigenlijk alleen zijn rug… Ook nog dolfijnen gezien!

Mijn verhaal wordt al aardig lang en ik moet nog wat dagen, dus ik ga het denk ik vanaf nu even wat korter doen.

Op naar Downtown LA. In één keer weer goed gereden, reden we naar ons luxe hotel. We waren wat te vroeg, dus hebben daar een broodje gegeten en vervolgens konden we onze kamer bekijken. Jeetje, wat mooi en groot! Even relaxen en daarna onszelf mooi gemaakt en de stad in gegaan. Eerst weer wat gegeten en vervolgens “party on the rooftop!”. Boven op het dak van een hotel lekkere Mojito gedronken. We kregen aanspraak met Jason Putnam, een man van 40 die ons toch minstens 28 schatte. Hij betaalde onze drankjes en we hadden een gezellig gesprek. We zijn tot sluit (half 2?) gebleven en daarna bracht Jason ons weer naar huis, want hij dacht dat we niet in staat waren dit zelf te doen. Dat bleek de volgende ochtend… ontzettende kater! Super misselijk en niet kunnen eten, maar wel tot 3 keer toe gekotst. Toch besloten we naar Hollywood te gaan! Met zo’n grote rode bus heen, daar een tour genomen langs de huizen van alle bekende mensen en vervolgens met de metro weer terug naar het hotel. Overigens was de metro veel goedkoper, dit hadden we op de heenweg ook moeten doen. Aangekomen bij het hotel gelijk de RV gepakt en richting San Diego gereden.

’s Avonds kwamen we in San Diego aan, beetje simpele donkere camping, maar we stonden er prima. De volgende ochtend zijn we naar La Jolla gereden en daar zijn we wezen kajakken en snorkelen. Dit zou met luipaard haaien zijn, maar deze heb ik niet gezien. Wel mooie vissen en gezwommen met een zeehond. We dachten dat we er niets van zouden bakken, maar we zijn geen één keer gevallen, dus dat deden we goed! Op vrijdag wilden we Mexico nog even in, de grens over bij Tijuana. We hebben de blue line genomen (een soort trein) die net voor de grens stopte. Daar liepen we de grens over… Ja hoor, blond, een korte broek aan, HELP! Alle mannen keken ons aan en boden ons maar al te graag massages aan, NO THANKS! Het mag duidelijk zijn dat wij ons niet op ons gemak voelden. We namen wat drinken en eten en besloten weer terug te gaan naar de rij om de grens weer terug over te steken. De rij was lang, heel lang. Minstens 1,5 uur hebben we in de rij gestaan, in de brandende hitte, wat zorgde voor pijntjes overal! Nadat we weer in Amerika waren, de blue line teruggepakt en richting Phil gereden.
’s Avonds kwamen we bij Phil aan, het was hartstikke donker en onderweg was het gaan regenen. Regen is hier uitzonderlijk, want dat heeft het al in jaren niet gedaan. Gelijk besloten we dat het niet handig was om ’s avonds nog te gaan rijden, je zag niets meer. Goed, we stonden bij Phil. Aan de telefoon klonk hij heel aardig, maar wat als hij nou heel raar was? Raar was hij inderdaad, maar wel heel gezellig. Zijn zwager Camil was er ook. Die avond hebben we gezellig gekletst en hij bood ons allerlei eten en drinken aan. We sliepen gewoon in de camper, maar deze stond bij hem op het terrein. De volgende ochtend zijn we naar Joshua Tree gegaan, wat mooi!! In eerste instantie dachten we, is dit het? Maar daarna hebben we met open mond staan kijken van alle schoonheid!! Na Joshua Tree reden we naar Desert Hot Springs. Daar zouden allemaal hot tubs zijn bij een hotel en daar wilden we natuurlijk wel eventjes in. Het was lekker en we hebben genoten!!
Onderweg kreeg ik een alarm op mijn telefoon, een weeralarm. Door de regen kan er zo ineens een rivier ontstaan die je mee trekt. Ook op tv werden programma’s onderbroken voor een weeralarm, er was storm op komst en zelfs wegen werden afgesloten. Gelukkig zaten wij toen alweer veilig bij Phil thuis.

De volgende dag zijn we richting Las Vegas gereden. We zouden hier 1 nacht op een KOA camping staan en 1 nacht in het RIO hotel. Een nachtje hotel was namelijk goedkoper dan deze campground. De campground was verschrikkelijk. Mega lelijk, alleen maar asfalt, maar 1 douche deed het en de wasmachines waren buiten gebruik, oh! En de volgende dag was er ook geen elektriciteit. In de avond hebben we de strip bekeken. Is dit echt wat voor ons bedachten we? Het antwoord was nee, het was alleen maar entertainment en we waren meer onder de indruk van de beeldschone natuur in de desert. De volgende dag, voor we naar het hotel gingen nog naar Hoover Dam gereden, weer iets prachtigs om te zien, maar het was wel enorm warm. De flesjes water schieten er doorheen. Daarna door naar het hotel en even van de zon genoten aan het zwembad. Het hotel is MEGA! Het heeft een casino, 8 restaurants en een nachtclub op het dak! ’s Avonds nog even het dak op gegaan en genoten van alle lichtjes, oké, dit uitzicht was toch best indrukwekkend! Maar… we konden niet te lang blijven, want de volgende dag moesten we er weer vroeg uit!

VLIEGEN!! Ja, met een bus vol chinezen reden we richting het vliegveld. Daar gingen we met een klein vliegtuigje de lucht in om Hoover Dam, Lake Mead en de Grand Canyon van boven te bekijken. Een vlucht van een uur, maar het was het enorm waard. Geweldig uitzicht!! De Grand Canyon was anders 1000 km omrijden geweest en nu hadden we het goed kunnen bewonderen. Eenmaal aan de grond baalden we alweer dat we met de bus terug moesten. But no! Wij mochten samen met 5 andere mensen (die al snel bij hun hotel waren) met de limo naar het hotel! Wat een luxe, met een limo door Las Vegas rijden, geweldig genoten!!

Bij het hotel zijn we in de auto gestapt en naar Bryce gereden. Eenmaal daar aangekomen hadden we beide hoofdpijn. Het tijdsverschil is hier nog maar 8 uur, i.p.v. 9, het was avond, we waren vroeg opgestaan en weer ver gereden. Beide zijn we even in slaap gevallen! We hebben de was nog even gedaan en een kampvuurtje gemaakt. ’s Nachts was het MEGA koud, 9 graden! Ik sliep met een broek, sokken, t-shirt en een trui aan en had het nog koud. Gelukkig maakte Meike mij ’s nachts wakker zodat we een extra deken over ons heen konden doen. Nouja, wakker maken, ik was al wakker. Toen we opstonden was het al best laat en moesten we weer op tijd weg. We namen de shuttle richting Bryce Canyon! Ook dit was weer overweldigend, prachtig, geweldig! Maar nog mooier.. wij gingen er paardrijden! Door de Canyon, langs de afgrond naar beneden. Een rit van 2 uur, waardoor we alle schoonheid van dichtbij konden zien, super tof!! Na het paardrijden weer in de RV gestapt richting Zion en daar staan we nu.

Gisteravond hier aangekomen en nadat we even zaten bedachten we ons dat dit niet langer kon. We hebben iedere dag enorm veel gave indrukken, maar rijden ook iedere dag erg ver. Dit zorgt voor vermoeidheid en hoofdpijn. Daarom besloten we hier een nacht bij te boeken en dat kon!
Gister waren we door Zion naar de campground gereden, maar de batterij van de camera was leeg. Vandaag hebben we even in de zon gelegen, want erg bruin zijn we voor ons gevoel nog steeds niet! Daarna naar Zion gereden, waar we berggeiten hebben gezien! Of beter mountain goats. Daarna boodschappen gedaan en hier zit ik dan te typen!

Het reizen is enorm gaaf! Meike en ik gaan goed samen, we maken geen ruzie en zijn alleen chagrijnig als we weinig eten. We genieten enorm van wat we hier allemaal zien. De weg naar het zuiden was prachtig, maar de weg naar het noorden is nog veel mooier!! Morgen gaan we naar Death Valley en daarna slapen we 2 nachten in Mono Lake.

Nog 1 week met de camper en dan nog 3 nachten downtown San Francisco. Wij vinden het veel te snel gaan, dit kunnen we nog veel langer volhouden! Hier willen we best wat maandjes bijboeken!

Ik ga nog even genieten van de mooie avond hier en wens jullie een fijn weekend!

Heel veel liefs!! X